od świtu do nocy

См. также в других словарях:

• noc — 1. Czarny jak noc «bardzo czarny, kruczoczarny»: (...) przychodziła ładna, drobna dziewczyna o ciemnych, wełnistych włosach i oczach czarnych jak noc. H. Grynberg, Życie. 2. Od świtu do nocy, od rana do nocy «przez cały dzień, całymi dniami»:… …   Słownik frazeologiczny

• noc — ż VI, DCWMs. y; lm M. e, D. y «czas od zachodu do wschodu słońca, część doby, kiedy słońce znajduje się poniżej horyzontu i panuje ciemność» Ciemna, jasna, gwiaździsta, księżycowa noc. Ciepła, mroźna noc. Czerwcowe, wiosenne, zimowe, długie noce …   Słownik języka polskiego

• świt — m IV, D. u, Ms. świcie; lm M. y «pora stopniowego rozjaśniania się nieba aż do momentu pojawienia się słońca; początek ranka, brzask» Biały, blady, różowy, szary, wczesny świt. Blaski świtu. Świt różowił niebo. ∆ O świcie, świtem, skoro świt,… …   Słownik języka polskiego

• świt — Skoro świt «bardzo wcześnie, rano»: Wstawał skoro świt i wchodził do stajni, wynosząc z niej na łopacie, na widłach krowi placek po placku (...). T. Nowak, Półbaśnie. Blady świt zob. blady 1. (Być) od świtu na nogach zob. noga 4. Od świtu do nocy …   Słownik frazeologiczny

• harówka — ż III, CMs. harówkawce; lm D. harówkawek pot. «ciężka, wyczerpująca praca; praca ponad siły» Ciężka harówka. Harówka od świtu do nocy …   Słownik języka polskiego

• kuć — ndk Xa, kuję, kujesz, kuj, kuł, kuty 1. «obrabiać plastycznie na gorąco lub na zimno wyrób z metalu przez ręczne lub mechaniczne zgniatanie go uderzeniem lub naciskiem» Żelazo kute. □ Kuć żelazo, póki gorące. 2. zwykle w imiesł. biernym: kuty… …   Słownik języka polskiego

• orka — I ż III, CMs. orce, blm «podstawowa czynność uprawowa, mająca na celu odwrócenie i pokruszenie górnej warstwy gleby, wykonywana za pomocą różnego rodzaju pługów; oranie» Orka jesienna, wiosenna. Orka płytka, głęboka, średnia. Rozpocząć, stosować …   Słownik języka polskiego

• pracować — ndk IV, pracowaćcuję, pracowaćcujesz, pracowaćcuj, pracowaćował 1. «wykonywać jakąś pracę, spełniać jakieś czynności; zajmować się czymś, robić coś» Pracować fizycznie, umysłowo, naukowo. Pracować zawodowo, zarobkowo, społecznie. Pracować… …   Słownik języka polskiego

• rypać — ndk IX, rypaćpię, rypaćpiesz, ryp, rypaćał, rypaćany 1. forma ndk czas. rypnąć (p.) 2. pot. «robić coś z dużym wysiłkiem, z trudem; powtarzać jakąś czynność z uporem, często nieudolnie» Rypał do wsi na piechotę. Rypał lekcje do znudzenia. Rypał… …   Słownik języka polskiego

• zaharować się — dk IV, zaharować sięruję się, zaharować sięrujesz się, zaharować sięruj się, zaharować sięował się zaharowywać się ndk VIIIa, zaharować sięowuję się, zaharować sięowujesz się, zaharować sięowuj się, zaharować sięywał się, pot. «zamęczyć się zbyt… …   Słownik języka polskiego

• gorliwiec — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos IIb, W. gorliwiecwcze || gorliwiecwcu; lm M. gorliwiecwcy {{/stl 8}}{{stl 7}} człowiek wykazujący się wielką, wręcz przesadną gorliwością; człowiek nadgorliwy : {{/stl 7}}{{stl 10}}Był wielkim gorliwcem; pracował od… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień